Απιστία-μέρος Α’, ένα νόμισμα με δύο όψεις

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι περισσότεροι από μας (αν όχι, όλοι) βρεθήκαμε στη θέση του άπιστου ή  του απατημένου. Πολλές οι αιτίες, ακόμη περισσότερες οι δικαιολογίες!

 Σύμφωνα με τα όσα οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν, η σταδιακή αποδυνάμωση της εικόνας του συντρόφου, η αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας, σα ρόλο και ταυτότητα μέσα στη σχέση, είναι λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν στην απιστία. Ας αφήσουμε, όμως τις αιτίες και ας δούμε τα αποτελέσματα όταν η απιστία φανερωθεί. 

Το να αποκαλύπτεται η απιστία (είτε πρόκειται για στιγμιαία, είτε για συνεχή κατάσταση) προκαλεί ισχυρούς κλυδωνισμούς στα θεμέλια μιας σχέσης. Όταν βρισκόμαστε στη θέση του/της απατημένου/-ης συντρόφου, χάνουμε τον κόσμο κάτω από τα πόδια μας και κάνουν την εμφάνισή τους -με εκρηκτικό συνήθως τρόπο- συναισθήματα θυμού, προδοσίας, απόρριψης, λύπης, ταπείνωσης, απογοήτευσης… Συνήθως ο απατημένος νιώθει θύμα και βγάζει θυμό ή/και επιχειρεί να αποδώσει εξολοκλήρου τις ευθύνες στο σύντροφό του.

Μετά την αποκάλυψη της απιστίας, κλονίζεται η εμπιστοσύνη του απατημένου και γίνεται δύσπιστος/η για ό,τι θετικό έχει βιώσει με το/τη σύντροφό του/της. Οι επιπτώσεις στη σχέση είναι καταλυτικές συνήθως, επειδή δημιουργείται μια έντονη συναισθηματική φάση με κατηγορίες και αλληλοχρεώσεις. Ο απατημένος καταλήγει να δρα τιμωρητικά και ο άπιστος να απολογείται μέσα σε συνθήκες ενοχής.

Ερχόμενοι όμως και στη θέση του άπιστου συντρόφου, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τα δικά του έντονα συναισθήματα μετά την αποκάλυψη της απιστίας. Στην περίπτωση που ο άπιστος σύντροφος δεν επιθυμεί τη διάλυση της «νόμιμης» σχέσης του, άγχος, φόβος και ντροπή τον κυριεύουν. Βρίσκεται στη δύσκολη θέση κατά την οποία πρέπει να απολογηθεί και να απαντήσει στα «γιατί» του/της συντρόφου του. Από τις απαντήσεις αυτές και την πειστικότητά τους θα κριθεί η συνέχεια ή όχι της σχέσης.

Αν το ζευγάρι θα μπορέσει τελικά ή όχι να βγει ενωμένο ή όχι και με τις λιγότερες πιθανές συνέπειες και για τους δυο, εξαρτάται από τη συναισθηματική τους ωριμότητα και από την αποκάλυψη ή όχι των βαθύτερων αναγκών του καθενός αλλά και των ουσιαστικών αιτιών που οδήγησαν στην απιστία.